Czy podarcie protokołu zebrania (zgromadzenia) lub załączników do tego protokołu może być uznane za czyn zabroniony?
Protokół zebrania sędziów sądu wraz z listą obecności oraz załącznikami do tego protokołu, do których należy zaliczyć wszelkie uchwały lub wnioski wraz z projektami uchwał, stanowi dokument w rozumieniu art. 115 § 14 Kodeksu karnego. Protokół taki wraz z wszelkimi załącznikami, mający najczęściej postać papierową, jest przedmiotem, który stanowi dowód okoliczności mającej znaczenie prawne, a to: zaistnienia zebrania, jego przebiegu, w tym zapadłych na nim decyzji czy też wnioskowanych do podjęcia decyzji (zob. np. na temat kwalifikacji różnego rodzaju protokołów zgromadzeń jako dokumentów w rozumieniu Kodeksu karnego: wyrok SA w Krakowie z 22.10.2014 r., II AKa 101/14, LEX nr 1662953; wyrok SR w Rudzie Śląskiej z 19.10.2015 r., VI K 313/14, orzeczenia.ms.gov.pl; J. Majewski w: Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II. Komentarz do art. 53-116, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016, teza 14 do art. 115 § 14; T. Oczkowski w: Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2018, teza 1 do art. 115 § 14).
Co więcej, protokół zebrania sędziów danego sądu, jeżeli zawiera treści odzwierciedlające aktywność organów samorządu sędziowskiego skierowaną na wypełnianie przypisanych im ustawą zadań publicznych, jest nawet dokumentem zawierającym informację publiczną (zob. wyrok WSA w Gdańsku z 20.11.2018 r., II SAB/Gd 78/18, LEX nr 2591188).
Protokół zebrania sędziów sądu wraz z listą obecności oraz wszelkimi załącznikami jest dokumentem, którym żaden sędzia sądu powszechnego, w tym pełniący jakiekolwiek funkcje administracyjne w sądzie, nie może swobodnie rozporządzać.
Jest to bowiem dokument należący do organu samorządu sędziowskiego, jakim jest zebranie sędziów danego sądu (zob. art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych).
Dla poszczególnych sędziów jest to zatem dokument cudzy, dodatkowo – ze swej istoty – sporządzany w jedynym egzemplarzu, a tym samym stanowi on dokument, którym poszczególni sędziowie nie mogą swobodnie rozporządzać (zob. np. wyrok SN z 21.08.2013 r., III KK 2/13, LEX nr 1375210).
Celowe zniszczenie przez sędziego protokołu zebrania sędziów sądu lub poszczególnych jego elementów, w tym załączników zawierających wnioski wraz z projektami uchwał, stanowi umyślną realizację znamion typu czynu zabronionego z art. 276 k.k., polegającą na niszczeniu dokumentu, którym dana osoba nie ma prawa wyłącznie rozporządzać.
Jednocześnie warto przypomnieć, że ustawodawca kwalifikuje jako występek o charakterze chuligańskim m.in. czyn polegający na umyślnym niszczeniu cudzej rzeczy, „jeżeli sprawca działa publicznie i bez powodu albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego” (art. 115 § 21 k.k.).
