Dychotomiczny los karnisty

Często spotkać można opinię, jakoby prawnicy, a zwłaszcza karniści, dzielili przysłowiowy włos na czworo.

Nie jesteśmy pewni, czy jest aż tak źle, ale na pewno lubimy układać sobie świat prawa karnego tworząc przynajmniej dychotomiczne podziały rzeczywistości, o której piszemy. Nie tak dawno podczas pewnej konferencji naukowej prelegenci wygłaszali referaty i co rusz podnosili, że danemu zagadnieniu przydaje się w piśmiennictwie dwie charakterystyki, z których prawidłowa wydaje się tylko jedna.

Wsłuchując się w referaty doszliśmy do wniosku:

W sumie całe życie karnisty jest niejako dychotomiczne. Zaczyna się już u zarania, gdy młody prawnik staje przed wyborem – cywilne albo karne.

Potem chyba jest już z górki. Poniżej nasz subiektywny wybór codziennych dychotomii strapionego karnisty. Tak więc problem towarzyszący mu na co dzień może być:

• sensu largo albo sensu stricto
• restryktywny albo ekstensywny
• otwarty albo zamknięty
• szeroki albo wąski
• subiektywny albo obiektywny
• pozytywny albo negatywny
• normatywny albo ontologiczny
• umiarkowany albo skrajny
• enumeratywny albo otwarty
• retroaktywny albo prospektywny
• materialny albo formalny
• subsydiarny albo samoistny
• generalny albo indywidualny
• konkretny albo abstrakcyjny
• aksjologiczny albo językowy
• dogmatyczny albo kryminalnopolityczny
• penalny albo restytucyjny
• fakultatywny albo obligatoryjny
• umyślny albo nieumyślny
• wyłączający winę albo wyłączający bezprawność

Czy Wasz los można opisać jeszcze innymi dychotomiami? Zapraszamy do komentowania.

Mikołaj Iwański
Witek Zontek
Foto: picjumbo.com